Merhaba arkadaşlar,Ölüm Bir Varmış Bir Yokmuş bitti.Çok ilginç bir deneyimdi benim için.Saramago kitaplarında nokta ve virgülden başka noktamala işaretleri kullanmıyor.Kitap başta sıkıcak gibi duruyordu fakat su gibi akıp gitti.Farklı bir akıcılık kazandırmıştı kitaba.Kitaplarının adlarından da anlaşılacağı gibi kehanetlerin yazarı Saramago..Bu kitabında da adı bilinmeyen bir ülkede bir gün ölüm yerine getirdiği görevinden vazgeçer,hiç kimse ölmez olur. Ölüm olmadığı zaman neler olabileceğini müthiş bir kurguyla işlemiş yazarımız. •Bir anda ülkeye dalga dalga yayılan sevinç çok geçmeden yerini hayal kırıklığı ve kaosa bırakır.İnsanların ölmemesi zamanın durduğu anlamına gelmemektedir,ezeli bir yaşlılıktır artık onları bekleyen. "Ölüm ve ölümsüzlük karşısında insanın şaşkınlığını,çelişkili tepkilerini ve ahlaki çöküşünü,edebi,toplumsal ve felsefi anlamda derinlikli bir biçimde işleyen Saramago,geçici olanla ebedi olanı birbirinden ayıran kısa mesafenin meseli sayılacak Ölüm Bir Varmış Bir Yokmuş'u,başlattığı gibi bitiriyor:"Ertesi gün hiç kimse ölmedi."
İnsanı düşünmeye sevk eden bir takım değerleri hatırlatan bir kitap.Beni en çok etkileyen yerlerden biri insanların yaşlı ve ölmesi gereken yakın akrabalarını bir fazlalık olarak görmeleri onları sınır dışına getirerek ölüme terk etmeleri oldu.Ahlaki yozlaşma,devletin,klisenin iç yüzlerini alaycı bir üslupla işlemiş yazarımız.Ölüm,beklenmedik bir kimlikle ve umulmadık duygularla geri döner.Azrail artık bir hafta öncesinden mektup göndermektedir ölecek olan kişilere..Daha sonra anlatılan olaylar gülünç de olsa duruma göre güzel bir sona bağlanmıştı bence.
Dediğim gibi farklı bir deneyimdi benim için.Okumanızı tavsiye ederim,herkese keyifli akşamlar dilerim.📚
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder